به نظر می رسد کرملین و پوتین از سال 2021 نگران باشند

مشرق: روسیه سال 2020 را با ابهامات و تردیدهای بسیاری آغاز کرد. ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه ، که دو دهه در کرمنس قدرت را در دست داشت ، برای در نظر گرفتن طولانی ترین دوره ژوزف استالین با محدودیت های قانون اساسی روبرو شد.

در ژانویه ، رئیس جمهور مستبد روسیه برای جلوگیری از هرگونه تهدید سیاسی ، یک بازرس مالیاتی برجسته را برای اولین بار به عنوان نخست وزیر معرفی کرد. سپس در ماه ژوئیه ، در بحبوحه بحران پس از وقوع تاج ، همه پرسی برای تغییر قانون اساسی و اجازه دادن به پوتین برای حفظ قدرت در دو دوره دیگر ، با حصول اطمینان از ریاست جمهوری ، برگزار شد.

بر این اساس ، یک اصلاحیه بحث برانگیز قانون اساسی تصویب شد و به پوتین اجازه داده شد که تا سال 2036 در قدرت باقی بماند. سپس ، در اوایل دسامبر ، رئیس جمهور روسیه قانونی را برای افزایش مصونیت روسای جمهور سابق از پیگرد قانونی امضا کرد ، که به رهبران سابق کرملین اجازه می دهد به عنوان سناتورهای مادام العمر در پارلمان روسیه پس از به قدرت رسیدن.

اما ماه ها اعتراض در شهر خبروفسک در شرق روسیه نشان داده است که اوضاع در خانه به خوبی پیش نمی رود. واکنش پوتین و اطرافیان او در برابر مخالفت ها به شرح زیر بود: مسمومیت “الکسی ناوالنی” ، رقیب معروف پوتین ، با یک عامل عصبی.

در خارج از مرزها ، مزدوران روسی در لیبی جنگیدند و در افغانستان گزارش هایی مبنی بر پاداش روسیه به طالبان برای کشتن سربازان آمریکایی منتشر شد. در روزهای اخیر که گسترده ترین عملیات هک و جاسوسی در ایالات متحده کشف شد ، انتظار می رود روسیه و پوتین مقصر اصلی باشند.

جو بایدن ، رئیس جمهور تازه انتخاب شده ایالات متحده ، هنگامی که ریاست جمهوری خود را در ژانویه 2021 آغاز کرد ، بسیاری از نگرانی های اصلی را داشت. اپیدمی ویروس کرونا ، اقتصاد ضعیف و جامعه بسیار دو قطبی فقط برخی از چالش های بایدن است. او باید مانند 9 رئیس جمهور قبلی روسیه را در خط مقدم چالش های سیاست خارجی خود قرار دهد.

کرملین نگران است

پوتین همچنین در سال 2021 سرکوب علیه منتقدان خود را سازماندهی کرده و اخیراً حفظ و محدود کردن محدودیت های سیاسی در اینترنت را دشوارتر کرده است. قانون گذاران روسی اخیراً لایحه ای را تصویب کردند که افراد و گروه هایی را که از نظر سیاسی فعال هستند و از خارج از کشور بودجه می گیرند به عنوان “عوامل خارجی” شناسایی و محدودیت های بیشتری را برای آنها اعمال می کند.

آندره کولسنیکوف ، کارشناس تحولات روسیه در بنیاد کارنگی برای صلح بین المللی ، گفت: “پوتین پیش بینی روس ها را برای پیش بینی کارهایی که در پایان ریاست جمهوری فعلی خود در سال 2024 انجام می دهد آسان کرده است.” او به جز سرکوب مخالفان و تقویت مبانی قدرت خود به هیچ چیز نمی اندیشد.

پوتین در سال 2021 به عنوان دیکتاتوری که آماده جداسازی بیشتر روسیه است ، مداخله کرد. هرچه چالش های رژیم وی بیشتر باشد ، دشوارتر نیز خواهد بود. تاکنون پوتین هیچ نشانه ای از باز شدن ، حتی به صورت نمادین ، ​​در داخل روسیه نشان نداده است.

تاتیانا استانویا ، بنیانگذار یک شرکت مستقل تحلیل سیاسی ، به وال استریت ژورنال گفت: “تصویب اصلاحات قانون اساسی در ژوئیه 1990 روز مهمی برای رئیس جمهور روسیه در سال 2020 بود.” رای مردم بار دیگر این عقیده را تأیید کرد که پوتین از حمایت مردمی برای گسترش قدرت خود برخوردار است. با این حال ، نظرسنجی ها نشان می دهد مردم اشتیاق کمتری نسبت به تحکیم قدرت پوتین دارند. “اما او سرانجام می تواند رویای خود را برای ایجاد یک رژیم واقعی پوتین با قانون اساسی و سیستم خود تحقق بخشد.”

اما آنچه در ماه ژوئیه در خبروفسک در خاور دور رخ داد ، پوتین را بسیار نگران می کند. دستگیری فرماندار برجسته منطقه ای اعتراضات گسترده ای را در پی داشت که به سرعت منجر به عدم رضایت از کاهش درآمد ، خدمات عمومی ضعیف ، خدمات بهداشتی ضعیف در کشوری با بالاترین سطح بیماری عروق کرونر قلب و در نهایت حکومت پوتین شد.

این اعتراضات سرانجام سرکوب شد. اما خشم باعث افزایش تنش بین کرملین و طبقه متوسط ​​روسیه می شود. شکاف بین کرملین و جامعه در حال افزایش است و منکر آن نیست.

الکسی ناوالنی ، برجسته ترین سیاستمدار علیه پوتین ، سعی کرد از این خشم عمومی استفاده کند. وی به تحقیق در مورد فساد دولت و سازماندهی استراتژی های ضد کرملین در انتخابات ادامه داد. اما در ماه آگوست ، او در معرض انتقال دهنده عصبی Novichuk قرار گرفت – ماده ای که فقط مقامات ارشد به آن دسترسی دارند – و در بیمارستان بستری شد.

اولین متهم در مسمومیت ناوالنی پوتین بود. وی همچنین سابقه مسمومیت با مخالفان خود را داشت. با این حال ، کرملین به طور سنتی هرگونه دخالت در ماجرای ناوالنی را انکار می کند ، بعدا پوتین گفت که “اگر مأموران اطلاعاتی روسیه بخواهند ناوالنی را بکشند ، مطمئنا زنده نخواهند ماند”. در پاسخ ، اتحادیه اروپا تعدادی از دستیاران پوتین را تحریم کرده است.

تاتیانا استنوویا گفت: “آنچه من می بینم این است که رژیم پوتین توانایی سازش و تحمل همه انتقادات را از دست داده است.” دولت پوتین توانایی برخورد صلح آمیز با تهدیدهای سیاسی را ندارد. “سرکوب و تخریب تنها راهی است که او می داند.”

چشم انداز 2021

سال آینده ، کرملین می تواند مخالفان روسیه یا گروه ها و احزاب سیاسی را که در حال حاضر توسط دولت تحمل می شوند ، سرکوب کند. تحلیلگران می گویند گروه های مخالف ، مانند گروه های تحت هدایت ناوالنی ، با شدت بیشتری سرکوب می شوند یا احتمالاً در آینده به طور کلی ناپدید می شوند. کرملین در بیانیه ای که روز جمعه منتشر شد ، ادعاها را انكار كرد و اظهار داشت كه “ادعاهای مشابه و بی اساس در مورد مخالفت روسیه بیش از یك بار انجام شده است.” همیشه بخشی از جامعه در هر كشور وجود دارد كه با رهبران این كشور مخالف است و بسیار خوب است. که چنین افرادی وجود دارند. “

در صحنه جهانی امسال ، پوتین به کمک الکساندر لوکاشنکو ، رئیس جمهور بلاروس و آخرین دیکتاتور اروپا آمد و تاکنون توانسته او را از سقوط نجات دهد. لوكاشنكو در انتخابات مورد مناقشه در 9 اوت پیروزی را اعلام كرد. اما اعتراضات و فشارهای گسترده و بی سابقه مردم برای عقب نشینی به حدی افزایش یافت که پوتین وارد عمل شد و گفت که برای بقای همتای بلاروسی خود از کمک های مالی و نظامی دریغ نمی کند. پوتین همچنین در ماه نوامبر میانجیگری توافق نامه صلح بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان در مورد منطقه مورد مناقشه قره باغ بود.

این توافق نامه موقعیت کرملین را به عنوان یک بازیگر تأثیرگذار در تقویت و نفوذ مسکو در ارمنستان و جمهوری آذربایجان تضمین می کند. روسیه پیش از این علاوه بر روابط اقتصادی نزدیک ، در ارمنستان نیز یک پایگاه نظامی داشت. توافقنامه صلح اخیر درهای روسیه را به روی آذربایجان بیشتر می گشاید و برای اولین بار نیروهای روسی در آنجا مستقر هستند.

از طرف دیگر ، روسیه که گفته است واکسن موثری برای درمان ویروس کرونا به نام Sputnik 5 تولید کرده است ، می تواند با امضای قرارداد فروش واکسن ، که تاکنون انجام نشده است ، بر کشورهای میزبان ، به ویژه در آمریکای جنوبی ، نفوذ پیدا کند. توسط یک نهاد معتبر بین المللی تأیید شده است. خاورمیانه را بزرگ کنید. سال آینده به نوعی می تواند سال جبران خسارات پوتین باشد. پوتین می تواند از لوكاشنكو بخواهد مخالفت خود را برای پیوستن به كشورهای اطراف روسیه در ازای حمایت از او در زمان بحران بازیابی كند و بیش از هر زمان دیگر مطیع كرملین باشد.

دولتهای ارمنستان و جمهوری آذربایجان احترام بیشتری برای روسیه قائل خواهند بود. زیرا توقف جنگ و خونریزی در قفقاز جنوبی به دلیل خود پوتین است. اما در این سال ، به ویژه با ورود دولت بایدن به ایالات متحده ، تنش ها میان روسیه و پوتین با غرب ادامه خواهد یافت. افشاگری های اخیر در مورد حمله سایبری ادعایی روسیه علیه نهادهای فدرال در ایالات متحده با حضور حداقل شش وزارتخانه روابط بین مسکو و واشنگتن را بیش از پیش تیره کرده است.

طرفداران پوتین همچنین معتقدند که درگیری با غرب می تواند به سود پوتین در روسیه باشد. سرگئی مارکوف یکی از حامیان پوتین است که رئیس موسسه مطالعات سیاسی در مسکو است. وی گفت: “اگر پوتین رهبر بدی برای روسیه بود ، اینقدر مورد حمله قرار نمی گرفت.” دشمن هر چه عصبانی می شود ، اعتماد به نفس ما بیشتر می شود و آینده درخشان تری در انتظار ما است. از نظر پوتین این حملات طبیعی است. “این یک روند طبیعی علیه رئیس جمهور موفق روسیه است.”